Aan elkaar gegroeide oesterschelpen zorgen voor vormen die tot de verbeelding spreken en waar iedereen iets anders in ziet. Jonge oestertjes rollen tegen elkaar aan en tij en tijd doen vervolgens hun (hechtings)werk. Mijn bijdrage om het tot kunst te maken is zoeken (op beperkte tijden en ontoegankelijke plaatsen), zien (de schoonheid van een schelpenklont herkennen), schoonmaken (grondig en met een scala van borsteltjes en pincetten), preserveren (in elkaar zetten wat uit elkaar valt) en presenteren (op sokkels van allerlei materiaal monteren die liefst ook gejut zijn). Ik mag de co-creator zijn van de echte Grote Kunstenaar: de Waddenzee.

Uniek, want van elk exemplaar bestaat er natuurlijk maar één.
Exclusief omdat er per jaar maximaal 30 nieuwe objecten aan de collectie worden toegevoegd. Zo blijft de produktie kleinschalig en wordt op geen enkele wijze schade toegebracht aan de vindplaatsen.
Op de foto’s hier beneden zie je de klonten oesters zoals ik ze op het wad vind. Je begrijpt dat er per vondst vele uren werk in zit om ze te kunnen transformeren tot een goedjutwerk creatie.